Ναί, διότι η επιβάρυνση του «1 ευρώ» ανά συνταγή είναι στην ουσία ΜΕΧΡΙ 1€.

Κι αυτό διότι αλλιώς, σε κάποιες συνταγές (με φτηνά φάρμακα) θα καταλήγαμε στο παράδοξο, το άθροισμα (Συμμετοχή ασφαλισμένου + 1€) να είναι μεγαλύτερο της λιανικής τιμής του φαρμάκου. Οπότε σ’αυτές τις περιπτώσεις υπολογίζεται αυτόματα μικρότερη του 1€ επιβάρυνση, ώστε το άθροισμα «Συμμετοχή ασφαλισμένου + πάγια επιβάρυνση» να φτάνει έως το πολύ στην αξία λιανικής.

Γενικά οι κανόνες που εφαρμόζονται είναι:

1. Συμμετοχή ασφαλισμένου + πάγια επιβάρυνση/συνταγή ΔΕΝ μπορεί να υπερβαίνει τη λιανική αξία των φαρμάκων της συνταγής,
2. οπότε η επιπλέον επιβάρυνση ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ και ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ του 1€ (δεκαδικός),
3. Η επιπλέον επιβάρυνση, επίσης ΔΕΝ μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ του 1€,
4. Η επιπλέον επιβάρυνση χρεώνεται ΜΟΝΟ στην πρώτη εκτέλεση της συνταγής (για τις μερικώς εκτελεσμένες) και ΟΧΙ στις επόμενες εκτελέσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας συνταγής:

Στη συνταγή του παραδείγματος η συμμετοχή + η επιβάρυνση του ασφαλισμένου είναι 1,09€. Αν η επιπλέον επιβάρυνση χρεώνονταν ολόκληρο 1€, τότε 1,09+1€=2,09. Δηλαδή ο πελάτης θα καλούνταν να πληρώσει με τη συνταγή 2,09€ για φάρμακο που αν το αγόραζε στη λιανική θα πλήρωνε 1,74......

Για το λόγο αυτό η επιπλέον επιβάρυνση εμφανίζεται τόση (0,65€), ώστε μαζί με το υπόλοιπο ποσό (1,09€) να οδηγεί σε τελικό πληρωτέο 1,74€.

Ενώ αν η ποσότητα του LEXOTANIL είναι 2, τότε σύμφωνα με τους κανόνες, ή επιπλέον επιβάρυνση μπορεί και είναι ίση με 1€. Η αξία λιανικής είναι 3,48€ (2Χ1,74) και το πληρωτέο 3,18€ (2,18+1).